-
ne saçma bir önerme!
cehalet mutluluk getirebilir ancak kesinlikle bir erdem değildir. ne alaka? erdem ile ne gibi bir ilişkisi var?
cehalet ancak savaşarak yok edilmesi gereken bir kötülük yumağıdır. bazi toplumlarda cahil insani eğitmek yerine, onun cahilliğinden faydalanmak isteyen kötü ruhlu insanlar vardır. bunlar, karşısındaki cahil kimseyi eğitmek yerine onun bu cahilliginden faydalanarak menfaat peşinde koşarlar.
en kotusu de budur. -
aslında bizim cahil dediğimiz güruh da herşeyin farkinda ancak sorguladiklari zaman mutsuz olacaklarini bildikleri icin kafalarini surekli farkli seylerle mesgul ederek bu korktuklari kisimlari gormezden geliyorlar. bir nevi korkulan sey karsisinda gozlerini sımsıkı kapatmak gibi. gözlerini acarsan gercegi farkedeceksin ve mutsuz olacaksin. olay bu.
her ne kadar cehalet mutluluktur desek de cahil kisi kendi icerisinde surekli bir ic çatışma bir ic savaş yaşamakta. tum hayati bi duygularini bastirmakla gecmekte. bu duyguyu yuzune vuran, farkındalık yaratmaya calisan kişilere ise derin bir kin ve nefret beslemekte. surekli bir huzursuzluk hali, paranoya, sizofreni. zaten dikkatli bakarsaniz bu guruhun ekseriyesi ruh hastasi, sorunlu kişilerdir. kendileri disinda herkes onlara dusmandir.
ozetle cehalet tam olarak mutluluk getirmez. sadece gercekleri bastirmaya fayda eder.